ବିପରୀତ ସ୍ୱପ୍ନ - ସଂଗ୍ରାମ ମହାରଣା
ସେଦିନ ସାଜିଥିଲି ନୀରବଦ୍ରଷ୍ଟା
ତୁମ ପ୍ରତି ଟି ଅଭିଯୋଗ ର
ତୁମେ ଲଦି ଚାଲିଥିଲ ଦୋଷ ର ପର୍ବତମାଳା
ଆଉ ମୁଣ୍ଡ ପୋତି ସହିଚାଲିଥିଲି
ତୁମ ପ୍ରତି ଟି ଆଘାତ ର
ହଁ ସେଦିନ ଭୁଲ ଥିଲା ମୋର
ପ୍ରତି ଟି ଭୁଲ କୁ କ୍ଷମା କଲା ପରେ ବି
ମୋ ପାଖରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ର ସଜ୍ଞା ନଥିଲା
ଅନେକ ଘାତ ପ୍ରତିଘାତ ର ଚକ୍ର ରେ
ସଜାଡିବା ଦାଇତ୍ୱ ଥିଲା ତୁମର
ଆଉ ବଜ୍ର ପାହାର ରେ କ୍ଷତାକ୍ତ କଲ
ନିଜ ପାଖରେ ବିଶଲ୍ୟକରଣୀ ର ସନ୍ଧାନ ଦେଲ
ଆଉ ପୁଣି ଥରେ ଦୁଃସ୍ୱପ୍ନ ଭାବି
ସବୁ କିଛି ଦୁରେଇ ଦେଲ
ଆଉ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ର ସାତ ରଙ୍ଗରେ
ବିନା ଫଗୁଣ ରେ ଭିଜେଇଲ
ହେଲେ ଦୁନିଆ ଅନ୍ଧକାର ଆଡକୁ ଯିବା ବେଳେ
ତୁମେ ମତେ ଆଲୋକ ସନ୍ଧାନ ର ରାସ୍ତା ଦେଖାଇଲ
ଯେତେବେଳେ ଚାଲିବା ଆରମ୍ଭ କଲି
ବିନା ଦ୍ୱିଧାରେ ବିନା ପ୍ରଶ୍ନ ରେ
ହାତ ଛିଞ୍ଚାଡ଼ି ଚାଲିଗଲ
ଥରୁଟିଏ ପଛ କୁ ବୁଲି ଚାହିଁଲନି
ଥରୁଟିଏ ନୀରିହ ଆଖି ର ଲୁହକୁ
ଚିହ୍ନିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା ବି କଲନି
ଆଜି ଯେତେବେଳେ
ବାରମ୍ବାର ନିଜ ପାଇଁ ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ ର ବାଟ ଖୋଜୁଛି
ସେତେବେଳେ ତୁମ କଥା ଭାରି ମନେ ପଡୁଛି
ସତରେ କଣ ତୁମେ ଆଉ ଫେରିବନି
ଥରି ଉଠୁଥିବା ଏ ହାତରେ କଣ
ତୁମେ ତୁମ ର ସେ ଉଷ୍ମତା ର ସ୍ପର୍ଶ କୁ ଯୋଡିବନି
ଅନେକ ଦିନ ଚୁପ ରହିଲି
ହେଲେ ଆଉ ପାରିଲିନି
ଶରୀର ର ପ୍ରତି ଟି ଧମନୀ ରେ ବହୁଥିବା ରକ୍ତ
ହ୍ରୁଦୟ ର ପ୍ରତିଟି ଭାବନା ଆଜି ଶକ୍ତ
ଖାଲି ଯାହା ମୁଁ ଜଣେ ପାଗଳ ଆଉ ଲହୁ ରକ୍ତ ଜର୍ଜରିତ...
Superb 👌👌👌👌👌
ReplyDeletePost a Comment